Droga do samego siebie… Bez względu na to, od jak dawna zajmujemy się swoim rozwojem, warto dbać o codzienne, często małe działania, aby odzyskać, pogłębić, a przede wszystkim nie utracić kontaktu z własną duszą. Jak znaleźć i utrzymać połączenie ze sobą?
Czasami zagłuszamy swoje własne potrzeby szumem z zewnątrz, szukamy sposobów, autorytetów, mamy zakorzenione w sobie przekonania, słuchamy każdego, tylko nie siebie. Odnalezienie kontaktu ze sobą, to jak odnalezienie swojego domu. Każdy wiele razy w życiu słyszał „wszystko masz w sobie”. Wydaje się to bardzo trywialne, bo jest powtarzane wielokrotnie. Wszystko, czego potrzebujesz masz w sobie, każda odpowiedź jest w tobie. Ok, dobrze, tylko jak się do tego dokopać? Sposobów na odnalezienie swojej przestrzeni serca jest bardzo wiele, nie ma jedynej słusznej drogi. Warto szukać, próbować i wybrać coś dla siebie. Poniżej kilka propozycji:
- Uważność
Chodzi o przebywanie w chwili obecnej, o koncentrację na tu i teraz, bez oceniania, czy jest dobrze czy źle. Uważność, to zarówno obserwowanie pojawiających się emocji z pozycji obserwatora, jak i przypatrywanie się codzienności – miejscom, ludziom, przyrodzie. Podstawowe zasady uważności to:
- świadomy oddech – aby wrócić do bycia tu i teraz wystarczy zrobić kilka świadomych oddechów,
- koncentracja na jednej rzeczy – całkowite skupienie na tym, co w danym momencie robimy, bez względu na wykonywaną czynność, np. piszę artykuł i myślę tylko o tym, słyszę dźwięk klawiatury, widzę przesuwające po ekranie kolejne litery, skupiam się na temacie, na który w tym momencie piszę. Wytężam każdy zmysł i staram się przywołać każdym zmysłem odczucia związane z tym, czym się w danym momencie zajmuję,
- zrobienie czegoś inaczej niż zwykle, zerwanie w rutyną w nieoczekiwanych sytuacjach życia codziennego,
- czyste bycie – skupienie się na chwili obecnej i kontakcie ze sobą. Wbrew pozorom przybliża to do osiągania celów. Z uważności, za którą idzie koncentracja i brak rozproszenia przychodzą wyniki w działaniach.
- Przebywanie samemu ze sobą
Spędzanie czasu w samotności pomaga w odnalezieniu kontaktu ze sobą. Nie ma potrzeby izolować się od ludzi, ale warto zadbać, w ramach „duchowego BHP” o stworzenie i pielęgnację własnej przestrzeni, takiej, w której jesteśmy tylko my.
- Medytacja
O medytacji i jej skutkach można by pisać bardzo długo. Nie podlega najmniejszej wątpliwości, że medytacja pomaga odnaleźć kontakt ze sobą. Możemy samemu sobie zadać pytanie: czego chcę? Co jest we mnie teraz żywe? I pobyć z tym pytaniem… Poczekać na odpowiedź, ale też i pobyć z samym pytaniem, nawet kiedy odpowiedź nie przychodzi.
- Modlitwa
Powierzenie Bogu, Sile Wyższej swoich intencji, w tym tej o odnalezienie kontaktu ze swoim wnętrzem nie podlega dyskusji, podobnie jak medytacja.
- Pisanie
Zapisywanie swoich przemyśleń, prowadzenie dziennika, porannych stron czy innej formy zapisywania tego, co nam w duszy gra ma zbawienny wpływ na odnajdowanie kontaktu ze sobą.
O pisaniu i jego działaniu możecie przeczytać więcej tutaj: Terapeutyczna moc pisania
- Przebywanie w naturze
Kontakt z naturą poza korzystnym wpływem na zdrowie, zwłaszcza połączony ze spacerem i/lub marszem, oraz uprawianiem sportu, odrywa od codzienności, przynosi nowy powiew świeżości, dostarcza tlenu i nowego powiewu energii od przyrody.
- Przebywanie w ciszy
Wyłączenie rozpraszaczy, zminimalizowanie bodźców wewnętrznych, elektroniki i przebywanie w ciszy pomaga czerpać z głębi naszego wnętrza, bez szukania odpowiedzi na zewnątrz.
- Ruch i koncentracja na kontakcie z ciałem
Sporty, gdzie koncentrujemy się na kontakcie ze sobą np. bieganie czy pływanie, joga, taniec spontaniczny itp. wytwarzają przestrzeń do bycia samemu ze sobą, do bycia tu i teraz.
- Praca ze snami
W snach często kryje się głębsze znaczenie, dlatego ważne jest ich zapisywanie, zwłaszcza, że w przeciwnym razie pamięć o nich często łatwo ulatuje. „Dzieje analizy snów (zarówno współczesnych, jak i pochodzących z zachowanych współczesnych tekstów), a także świętych pism i dzieł mistyków, takich jak św. Katarzyna ze Sieny, św. Franciszek z Asyżu, Rumi, Mistrz Eckhart, oraz poetów, jak Dickinson, Millay, Whiteman, wydają się wskazywać, że w psychice istnieje funkcja poetycka i artystyczna, która się wyłania, kiedy człowiek spontanicznie lub celowo udaje się w głąb psychiki”.[1]
Poszukiwanie drogi do własnej duszy, do swojego wewnętrznego domu zostaje niekiedy ponownie uzyskane przez dorosłą osobę po doznaniu nieznośnego bólu i cierpienia. Po jakimś bardzo smutnym, ciężkim, a czasem traumatycznym wydarzeniu. Raz odzyskane połączenie ze sobą jest kontaktem nad którym trzeba pracować całe życie. Ktoś mi kiedyś powiedział, że życie, jest trochę jak droga na szczyt, raz jest pod górę raz z góry, czasami widzimy ten sam widok i wydaje się, że już tam byliśmy, ale jesteśmy już zupełnie gdzie indziej. Gdziekolwiek i z kimkolwiek nie jesteśmy, siebie, swoją duszę mamy zawsze i warto dbać o nią, i o kontakt z nią, troszczyć się jak o swoje dziecko.
Ewelina Wójcik
A jeśli patrzysz w lustro i widzisz w jego odbiciu wciąż tę samą osobę, która nie radzi sobie ze swoją wagą, która nie umie przełożyć wiedzy ezoterycznej na praktyczny efekt, która nie czuje się mocniej w życiu z powodu tego, co osiągnęła duchowo, czas przyjrzeć się procesom przenoszenia informacji i kodowania rozwiązań na drodze Ciało-Umysł-Duch i wprowadzić działania, które – przede wszystkim – przełożą się na natychmiastową SKUTECZNOŚĆ Wolnej Woli. Jak? Sprawdź tutaj: Zrozumienie Organizmu – Jak sprawić aby Ciało, Umysł i Duch transformowały w jak najlepszą formę
Źródła:
www.hellozdrowie.pl/blog-mind fulness-dla-poczatkujacych-czyli-5-zasad-uwaznosci
www.tinybuddha.com/blog/okay-feel-lost-find-way
[1] „Biegnąca z wilkami”, Clarissa Pinkola Estés, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2015
Zdjęcia: pixabay.com
