Hermetyzm jest terminem określającym nauki wywodzące się ze starożytnego Egiptu. Przyjmuje się, że autorem jest na wpół mityczna postać Hermesa Trismegistusa, tzn. Po Trzykroć Wielkiego, zwanego też „skrybą bogów” oraz Wielkim Centralnym Słońcem Okultyzmu, żyjącą w czasach Abrahama, dla którego był nauczycielem i mistrzem. Prawdopodobnie większość fundamentalnych i podstawowych nauk ezoterycznych, myśli filozoficznych z całego świata pochodzi od Hermesa. Stworzył on pewnego rodzaju Uniwersalny Klucz, który tłumaczył i godził wiele rozbieżnych stanowisk, dzięki temu uznawany był jako Wielki Pojednawca. Życie i działalność Hermesa zmierzała raczej do zasadzenia ziarna-Prawdy, z którego wyrosłoby wiele szkół filozoficznych czy systemów okultystycznych niż ustanowienia jednej dominującej doktryny. Egipcjanie tak cenili postać założyciela hermetyzmu, że wywyższyli go do pozycji boga mądrości zwanego Thotem, patrona astrologii i alchemii. Podobnie wielką pozycją cieszył się w starożytnej Grecji, gdzie był pierwowzorem Hermesa, posłańcem bogów.
Hermetycy byli m.in. pierwszymi alchemikami, astrologami i psychologami. Z astrologii wyrosła astronomia, z alchemii chemia, z mistycznej psychologii wyrosła współczesna szkolna psychologia. Nie oznacza to, że obecna nauka posiada rozleglejszą i dokładniejszą wiedzę w tych dziedzinach. Na przykład, informacje znalezione na kamieniach starożytnego Egiptu i konstrukcja piramid pozwalają stwierdzić, że posiadano już wtedy rozległą wiedzę o astronomii, geometrii.
Hermetyzm był zawsze wiedzą elitarną, skrywaną przed ogółem. W nim ma źródło etymologia słowa hermetyczny – skrywany, szczelnie zamknięty. Nauki hermetyczne przekazywane były zawsze z ust do ust pośród wybranego grona.
Informacje zawarte w tym cyklu artykułów oparte są na Kybalionie, hermetycznym traktacie napisanym w 1908 roku przez anonimowe osoby podające się za Trzech Wtajemniczonych. Cykl można potraktować jako skondensowaną, współczesną syntezę najważniejszych myśli zawartych w tej pozycji. Ma na celu przybliżenie perspektywy, przez którą hermetycy postrzegali rzeczywistość. W moim cyklu będzie naszkicowana hermetyczna matryca percepcyjno-interpretacyjna, czyli wzór hermetycznego postrzegania i rozumienia rzeczywistości.
- Źródło: pixabay.com
„Praw Prawdy jest siedem; ten, kto je zna, rozumiejąc, posiada Magiczny Klucz, pod którego dotykiem wszystkie Drzwi Świątyni stają otworem.” – Kybalion.
Model rzeczywistości postulowany przez hermetyzm oparty jest na siedmiu prawach. Są to:
I. Prawo mentalizmu,
II. Prawo zgodności,
III. Prawo wibracji,
IV. Prawo biegunowości,
V. Prawo rytmu,
VI. Prawo przyczyny i skutku,
VII. Prawo rodzaju.
Powyższe prawa powstały z obserwacji rzeczywistości, zauważono, że są one niezmienne na każdej z jej płaszczyzn. Są uniwersalne w swoim przesłaniu, nie narzucają ścisłych interpretacji rzeczywistości. Inspirują każdego adepta, który wchodzi na ścieżkę hermetycznego samorozwoju. Mimo swojej niezmiernie skromnej formy stanowią bazę do stworzenia ogromnego aparatu poznawczego, który bez przeszkód może służyć z korzyścią wielu jednostkom przez całe życie.
Teoria Trismegistusa stała się również bazą dla stworzenia praktycznej ścieżki, która prowadzi ucznia przez kilkustopniowy proces inicjacji. Najważniejszym stopniem jest etap katharsis (oczyszczenie) i etap wtajemniczenia, który kończy się oświeceniem – uzyskaniem przez adepta zrozumienia wszechświata i wiecznej szczęśliwości.
Wśród wielu sekretnych gałęzi nauk hermetycznych wymienić w tym miejscu należy sztukę mentalnej transmutacji, która jest największą wartością intelektualną tego nauczania. Termin „transmutować” znaczy „zmieniać z jednej natury, formy lub substancji w inną”. Mentalna transmutacja oznacza również dyscyplinę prowadzącą do zmieniania i transformowania mentalnych stanów, uwarunkowań, charakterów w inne.
Kolejne części Hermetycznej Matrycy znajdziesz TUTAJ.
Z.G.
