Prawo wibracji – trzecie prawo hermetyzmu, określone przez mistrzów starożytnego Egiptu, wyprzedziło współczesny pogląd naukowy na temat natury materii o tysiące lat. „Nic nie spoczywa; wszystko jest w ruchu” – w makroskali ciała niebieskie nieustannie poruszają się w przestrzeni kosmicznej. Planety wirują wokół własnej osi i krążą wokół gwiazd, układy gwiezdne krążą wokół jądra galaktyki, wirujące galaktyki niezmiennie, z ogromną prędkością zwiększają dystans między sobą. Schodząc do mikroskali, wokół jądra atomu krążą elektrony, coraz to mniejsze cząstki stale splecione są ze sobą w rozedrganym tańcu. Przez kosmos pędzą niezliczone ilości fotonów. Jeden z nowych, popularnych poglądów na temat natury materii, teoria strun, głosi, że na fundamentalnym poziomie wszystko składa się z wibrujących z ogromnymi częstotliwościami wielowymiarowych strun. Gdybyśmy potrafili z dostatecznie dużą częstotliwością odświeżania i z perspektywy przestrzeni spojrzeć na dowolny obiekt, to jawiłby się on jako mknąca przez pustkę kosmiczną wibrująca chmura. Od cząstek elementarnych, atomów i molekuł, do światów i wszechświatów, wszystko jest w ruchu wibracyjnym.
„Nic nie spoczywa; wszystko jest w ruchu; wszystko wibruje” – Kybalion.
Nauki hermetyczne idą dalej niż współczesna nauka. Według nich wszechświat można podzielić na trzy główne typy:
I. Główna płaszczyzna fizyczna.
II. Główna płaszczyzna mentalna.
III. Główna płaszczyzna duchowa.
Nie są to jednak sztywne podziały, których należy się kurczowo trzymać. Są one kolejnymi stopniami na wielkiej skali życia. Prawo wibracji tłumaczy różnice pomiędzy tymi formami manifestacji, które są rezultatem zmieniającego się natężenia wibracji. Na tej skali najniższym punktem jest gęsta materia, a najwyższym czysty DUCH. Dodatkowo różne płaszczyzny przechodzą płynnie jedna w drugą, więc trudno jest dokonać wyraźnego rozróżnienia np. pomiędzy najwyższymi w tej skali zjawiskami fizycznymi, a najniższymi mentalnymi.
- Źródło: pixabay.com
Te podziały są mniej lub bardziej sztuczne i dowolne, gdyż prawdą jest, że wszystkie są jedynie kolejnymi stopniami wibracji na wielkiej skali życia, której najniższym punktem jest nierozróżnialna materia, a najwyższym punktem – duch. Co więcej, różne płaszczyzny przechodzą jedna w drugą, więc nie można dokonać wyraźnego i szybkiego rozgraniczenia pomiędzy wyższymi zjawiskami fizycznymi i niższymi mentalnymi, czy też pomiędzy wyższymi mentalnymi i niższymi duchowymi. W skrócie trzy główne płaszczyzny można uważać za trzy grupy stopni manifestacji życia. Jednak, od WSZYSTKIEGO, który jest czystym duchem, w dół do najgęstszej formy materii, wszystko jest wibracją – im wyższa wibracja, tym wyższa pozycja na skali.
Z tego wynika, że każda myśl, emocja, stan mentalny posiada charakterystyczną dla siebie częstotliwość i formę wibracji. Jak podają nauki hermetyczne, wysiłkiem woli można stany mentalne odtwarzać. Znając prawo wibracji, można spolaryzować swój umysł do dowolnego stopnia, co daje możliwość doskonałego panowania, kontrolowania swoich stanów mentalnych, nastrojów i humorów.
Wszystkie stany mentalne wibrując z charakterystyczną dla siebie częstotliwością, oddziałują na przestrzeń, w której się znajdują. Wysyłają one swoje fale w środowisko i poprzez indukcję wpływają na umysły innych ludzi. Ta zasada wykorzystywana jest w zjawiskach telepatii i mentalnego wpływu, czyli umożliwia wywoływanie u innych pożądanych stanów umysłu. Mechanizm ten jest też niestety używany również w tzw. broniach psychotronicznych.
Na płaszczyźnie mentalnej dzięki odpowiednim praktykom i ćwiczeniom można naturalnie wytwarzać dowolne wibracje. Jest to nieocenione narzędzie i jedno z głównych elementów składowych sztuki hermetycznej zwanej mentalną transmutacją.
Pozostałe części serii Hermetycznej Matrycy znajdziesz TUTAJ.
Z.G.
