Kim był Ezechiel? Czy żył naprawdę, czy to postać mityczna? Co o nim mówi Biblia? Czy był człowiekiem, który wyprzedzał swoje czasy, czy nieszkodliwym szaleńcem z wybujałą wyobraźnią?
Ezechiel pochodził z rodziny kapłańskiej i sam był kapłanem. Mieszkał najprawdopodobniej w samej Jerozolimie albo w jej okolicach. Przez ponad 20 lat pełnił urząd proroka, żywo interesując się życiem politycznym ówczesnego świata i samemu biorąc w nim bardzo aktywny udział. Posiadał wiedzę z zakresu historii i zagadnień społeczno-politycznych. Największy wpływ na sposób jego myślenia i postrzegania świata wywarło życie na wygnaniu.
Sam Ezechiel uważał się za duszpasterza i stróża Izraela, którego życie miało być drogowskazem i przykładem dla wszystkich Izraelitów. Idee głoszone przez niego wywarły znaczący wpływ na twórców Starego i Nowego Testamentu. Ezechiel uważany jest za twórcę judaizmu. Znana powszechnie Księga Ezechiela zaliczana jest do kanonu Biblii przez wyznawców zarówno Judaizmu jak i Chrześcijaństwa. Sam Ezechiel jest jednym z 24 proroków uznawanych przez Islam.
źródło: Wikipedia
Nieszkodliwy wariat czy mistyk i wizjoner
Ezechiel był i pozostał postacią dość kontrowersyjną. Co niektórzy podejrzewają go o zaburzenia osobowości, inni idą nawet dalej stawiając diagnozę, że cierpiał na schizofrenię paranoidalną. Jak wynika z przekazów, zachowywał się rzeczywiście niekonwencjonalnie i znacznie odbiegał od kanonów ówczesnej normalności.
Na czym polegały dziwactwa Ezechiela? Przykładowo sypiał przez określoną liczbę dni tylko na jednym boku, jadał dziwne mieszanki ziaren upieczonych jako chleb na gnoju, kompletnie nie rozpaczał i nie odbywał żałoby po śmierci swojej żony. Obciął sobie włosy i spalił jedną trzecią, jedną trzecią pociął, a pozostała część rozrzucił na wietrze.
A zatem wariat? Nie wszyscy tak uważają. Postawiono tezę, że dziwne postępowanie Proroka miało na celu nauczanie za pomocą obrazów, mające dotrzeć do nieposłusznych Izraelitów, którzy nie chcieli słuchać słów. Dzisiejsi Prorocy, Przewodnicy czy couchowie starają się dotrzeć do swoich uczniów, kursantów, zainspirować ich, nauczyć czegoś za pomocą tzw. przykładów z życia wziętych. Prorocy z Izraela w swojej rzeczywistości, aby uzyskać ten sam cel, używali innych narzędzi: stosowali przedmioty i symboliczne wręcz rytualne zachowania.
Idąc tym tokiem myślenia możemy zakładać, że wręcz demonstracyjne odstąpienie Ezechiela od celebrowania żałoby po zmarłej małżonce miało przekazać Synom Izraela, aby nie płakać nad zburzeniem ukochanej Świątyni Jerozolimskiej. Poprzez zniszczenie tej budowli – ich dumy i radości – mieli się przekonać, że w sądzie Bożym także przejawia się Boży charakter. Nie ma potrzeby opłakiwać zmarłego – zniszczonej Świątyni – ale trzeba wyznać swój grzech i uznać sprawiedliwość wyroków Boskich.
Biblijna Księga Ezechiela
Z biblijnej Księgi Ezechiela dowiadujemy się o dziwnych przepowiedniach i wizjach. Niektóre brzmią zupełnie nieprawdopodobnie do dzisiaj. Tym bardziej budziły lęk, niedowierzanie w czasach współczesnych Ezechielowi.
Ezechiel opisuje swoje spotkanie z obiektem latającym i jego załogą. Opis jest tak szczegółowy, że uznany został za „bliskie spotkanie trzeciego stopnia” tj. spotkanie z przedstawicielami cywilizacji pozaziemskiej, którzy przybyli na Ziemię na pokładzie statku powietrznego. Współczesne analizy tego opisu poszły tak daleko, że znaleźli się uczeni, którzy w czasach już nam współczesnych potwierdzili, że to mógł być statek kosmiczny o napędzie atomowym. To pierwszy opis UFO w historii ludzkości i powstał na długo zanim człowiek pomyślał o „machinach latających”. A zatem Bogowie zstąpili z gwiazd? Kim była załoga statku latającego? Kim był jego dowódca, który rozmawiał z Ezechielem? Czy to nasi Kosmiczni Bracia? Być może przybyli na Ziemię już tysiące lat temu a do kontaktu wybrali Ezechiela – Proroka, który wyprzedzał o tysiąclecia swoich współziomków. A więc może nie był chory, nie był obłąkany.
Był Prorokiem, Mistrzem, Wybrańcem, Mistykiem, który pierwszy powiedział ludziom: nie jesteśmy sami, mamy kosmicznych braci.
Marlena Pietruszka
