Bylica Piołun
(Artemisia Absinthium)
Nazwy ludowe: absinthe, stara kobieta, korona króla, wormot, ziele Marzanny
Rodzaj: męski
Planeta: Mars
Element: ogień
Bóstwa: Iris, Diana, Artemida
Moc: ochrona
Indianie używali piołunu w identyczny sposób, co tybetańscy mnisi. Palili go w specjalnych kadzielnicach przed rozpoczynaniem rytuałów magicznych. Dym który ich zaczynał otaczać, pełnił funkcję ochronną. Stosowano go w szamańskich ścieżkach ognia, podczas których, szaman przechodził gołymi stopami po żarzących się węglach. Przed taką ścieżką sypało się piołun.
Dawniej w Noc Świętojańską rzucano piołun do ognia i przystrajano nim domy, strzechy, okna i płoty, miało to chronić przed chorobami i pasożytami oraz odstraszać czarownice, demony i wszelkie zło. Z terenów Europy pochodzi legenda, jakoby noszenie przy sobie woreczka piołunu miało odstraszać złe duchy i rusałki.
W starożytnej Grecji, stosowano go także jako remedium na bóle menstruacyjne, anemię i reumatyzm. W starożytnym Egipcie, kapłani używali go w obrzędach związanych z kultem Izydy.
Od wieków znane są jego właściwości lecznicze:
pobudza funkcje trawienne, stosuje się ją zwłaszcza przy niestrawności, braku apetytu i bezkwasowości żołądka. Stosowana na schorzenia wątroby i zaparcia, działa żółciopędnie i odkażająco oraz jest środkiem przeciwrobacznym (min. na pasożyty jelitowe). Działa toksycznie na pasożyty i często stosuje się go do ich zwalczania.
Ekstrakt z roślin wykazał silne działanie przeciwbakteryjne, szczególnie na bakterie Gram-dodatnie.
W średniowieczu, był używany do przyprawiania miodu. W 18 wieku w Anglii, piołun czasem dodawano zamiast chmielu do piwa.
Jest to również dodatkowy składnik do miętowej herbaty w Maroku. Ze względu na intensywny gorzki smak i silny aromat jest obecnie rzadko stosowana jako przyprawa, lub w małych ilościach. Używa się liści albo świeżych lub suszonych kwiatów. Dawniej używano go do przyprawiania tłustych i ostrych potraw, sałatek i zup jarzynowych. Najbardziej znanym alkoholem wyrabianym z piołunu jest absynt, ale używa się go również do wyrabiania gorzkich likierów żołądkowych, wermutów oraz do aromatyzowania wódek.
Gatunek mrozoodpornej byliny z rodziny astrowatych. Występuje naturalnie na terenie Europy, Azji oraz Północnej Afryki.
Dorasta do 1 m wysokości. Roślina wytwarza krótkie, podziemne, zdrewniałe kłącza, dzięki którym rozmnaża się wegetatywnie tworząc niewielkie „zarośla”.
Łodyga i liście koloru srebrno-szarego, pokryte gęstymi, jedwabistymi włoskami. Wierzchnia warstwa liści popielato-zielona, spodnia srebrzysto-biała. Kwitnie od lipca do września. Kwiaty są wiatropylne. Rozmnaża się z nasion i przez kłącza. Dobrze rośnie w suchej, średnio żyznej glebie, w jasnym miejscu. Odstrasza larwy owadów, gdy jest posadzony na skraju obszaru uprawy.
Jeśli szukasz rośliny najwyższej jakości polecamy Ci oficjalne konto MagicFind na Allegro:http://allegro.pl/sklep/7405661_magickfind
MagicFind
