Indianie używali rośliny do przyciągnięcia miłości. Noszony przy sobie sprowadza szczęście oraz pomyślność podczas łowów, które kiedyś zapewniały niezbędne pożywienie.

Estragon
Bylica Draganek

(Artemisia Dracunculus)

Nazwy ludowe: Francuski Estragon

Moc: miłość, pomyślne łowy
Mrozoodporna bylina należąca do rodziny Asteraceae. Pochodzi z Azji, południowo-wschodniej Europy i Ameryki Północnej, najczęściej występuje na glebach suchych, ale nie
pustynnych. Dorasta do ok. 120 cm wysokości, ma cienkie, rozgałęzione łodygi i lancetowate, błyszczące liście. Kwiaty są małe, koloru żółtego lub zielonkawo-żółtego, kwitnie od lipca do października. Roślina jest uprawiana dla aromatycznych liści używanych jako przyprawa. Dawniej uważano (po serpentynowatym kształcie korzenia) że roślina może leczyć ukąszenia jadowitych zwierząt. Od greckiego słowa drakon (smok) i arabskiego tarkhum (mały smok) wzięła się łacińska nazwa dracunculus i angielska tarragon.

Estragonu nie należy gotować. Poprawia on smak niesłonych potraw, z tego względu jest stosowany w diecie bezsolnej. Świeże, zgniecione gałązki dodaje się do octu lub oliwy dla ich aromatyzacji. Liście estragonu są wykorzystywane świeże lub suszone do przyprawiania lasagne, potraw z ryżu, sałatek, sosów, musztardy, majonezu, zup, grzybów, warzyw i przetworów (korniszonów, kiszonych ogórków i kapusty, marynowanych pomidorów i gruszek). Jest jednym z czterech podstawowych ziół w kuchni francuskiej. Liście są również wykorzystywane do wytwarzania likieru estragonowego, specjalności Prowansji. Używane do nadania smaku popularnemu gazowanemu napojowi Tarhun produkowanemu w Azerbejdżanie, Armenii i Gruzji. W Słowenii jest używany jako przyprawa do tradycyjnego słodkiego ciasta o nazwie potica. Na Węgrzech liśćmi często przyprawia się rosół.

Liście zawierają minerały i witaminy A i C.

Właściwości: działa lekko moczopędnie, antyseptycznie, wzmaga wydzielanie soków trawiennych i łagodzi problemy trawienne, uzupełnia braki witamin, normalizuje funkcje gruczołów wydzielania wewnętrznego (zwłaszcza seksualnych). Napar z korzenia tradycyjnie stosuje się na ból gardła, a napar z liści na pobudzenie apetytu, wzmocnienie organizmu i problemy trawienne. Żucie liści zmniejsza wrażliwość kubków smakowych i może być pomocne przy przyjmowaniu np. gorzkiego lekarstwa. Estragon jest stosowany w kosmetykach do pielęgnacji skóry szyi. Olejek estragonowy łagodzi objawy reumatyzmu i skurcze mięśni.

Jest to bardzo łatwa w uprawie roślina, wymaga słonecznego, ciepłego miejsca i żyznej, przepuszczalnej, niezbyt wilgotnej gleby. Przed zimą należy ją ścinać tuż przy ziemi i okrywać kopcem piasku oraz słomą, gałęziami lub liśćmi. Najłatwiej rozmnaża się ją przez podział ukorzenionych kłączy wykopanych wiosną. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy ją odchwaszczać i podlewać w razie suszy.
Surowiec zbiera się po roku od posadzenia, zanim rośliny zaczną kwitnąć. Należy suszyć gałęzie powiązane w pęczki w zacienionym, ciepłym i przewiewnym miejscu.
Suszone liście należy przechowywać w hermetycznych pojemnikach. Liście mogą być również zamrażane.

Jeśli szukasz rośliny najwyższej jakości polecamy Ci oficjalne konto MagicFind na Allegro:http://allegro.pl/sklep/7405661_magickfind

MagicFind