Czym jest moc podświadomości? Należy zacząć od tego, że każdy ma podświadomość, która bezpośrednio wpływa na jego życie. Niewielu zastanawia się nad tym, kto steruje wszystkimi procesami fizjologicznymi w ciele skoro większości nie jesteśmy nawet świadomi. Jesteśmy wyposażeni w potężnego operatora naszej materialnej maszyny, dzięki któremu nie musimy pamiętać o regularnym  braniu oddechu, rytmicznym pompowaniu krwi, czy kierowaniu procesem trawienia. To tylko jedna z wielu funkcji i możliwości podświadomości.

To „ona” odbiera wszelkie bodźce z otoczenia i dokonuje selekcji, przekazując do świadomości to, co w danej chwili jest istotne, a ignorując tysiące sygnałów, którymi jesteśmy bombardowani przez cały czas. Jakby tego było mało, jest kluczowym pośrednikiem między nami, a wszechświatem w interakcjach energetycznych (modlitwa, telepatia…).

Szczegółowy opis funkcji podświadomości znajdziesz w artykule: Troista struktura umysłu. Czym jest świadomość, podświadomość i nadświadomość?

Fuzja jaźni

W dzisiejszych czasach przeciętny człowiek dokonuje swojego żywota bez wiedzy o istnieniu czegoś (kogoś), z kim dzieli każdą chwilę życia. Nie byłoby to aż tak rażące, gdyby nie fakt, że podświadomość ma własne przekonania na temat różnych spraw i niekoniecznie muszą być one zbieżne z naszymi. Przypomina to jazdę taksówką, w której kierowca uważa, że wie lepiej dokąd i którędy jechać, nasze plany za nic sobie mając.

Tymczasem jeśli mamy sytuację, w której podświadomość słucha i działa zgodnie z naszą wolą, osiągamy niezwykłe możliwości kontrolowania ciała, dostęp do istotnych informacji o sobie i znaczne podniesienie efektywności szeroko pojętych działań związanych z energią. Wystarczy ją tylko (i aż) „wychować” i możemy doświadczać zjednoczenia energii dwóch, z trzech aspektów naszej istoty, w spełnianiu jakiejś intencji, a powiadam wam, że to robi różnicę.

Jak zagadać?

Pod kątem psychologicznym podświadomość przypomina kilkuletnie dziecko i praktycznym jest tak ją traktować. Wydaje się mieć własną świadomość i słyszy wszystkie myśli, więc wystarczy się zrelaksować, zwrócić się do niej na głos lub w myślach i się przywitać. Na pewno odbierze komunikat. Na tym etapie można powiedzieć jej coś miłego i obserwować reakcję swojego ciała albo zaproponować, żeby znalazła jakieś przyjemne wspomnienie i otworzyć się na to, co przyniesie.

Jednak do wymiany konkretnych informacji niezbędne jest ustalenie jednoznacznej konwencji odpowiedzi i wybór sposobu przekazywania przez podświadomość sygnałów. Polecam tradycyjne wahadło. Jeśli jeszcze czegoś takiego nie masz, to weź kawałek sznurka lub nitki i przywiąż do jednego końca obciążenie – może to być klucz, śruba, czy cokolwiek innego. Trzymając sznurek ok. 8-10 cm nad obciążeniem określ ruchy wahadła dla danych odpowiedzi. Przykładowa (moja) konwencja: ruch prostopadły do ciała (do przodu i do tyłu) – tak; ruch równoległy do ciała (w prawo i w lewo) – nie; ruch po okręgu zgodnie z ruchem wskazówek zegara – nie wiem/nie chcę odpowiadać. Polega to na tym, że zadajesz pytanie trzymając wahadło w powietrzu i po ruchach przywiązanego przedmiotu odczytujesz odpowiedź. Podświadomość odpowiadając, wywołuje mikroskurcze mięśni pozornie nieruchomej ręki, i porusza wiszącym wahadłem. Skąd możesz mieć pewność, że sam sobie nie odpowiadasz? O ile nie jesteś w pełni oświecony, niektóre odpowiedzi będą nie po twojej myśli.

Jeśli komuś nie odpowiada stosowanie wahadła, można odpowiedzi przypisać do palców dłoni, a odpowiedź jest udzielana przez mrowienie lub nagły przypływ energii do jednego konkretnego palca. Wymyśliłem ten sposób, gdy czasem chciałem o coś zapytać, a nie miałem pod ręką wahadła – sposób jak najbardziej działa. Polecam jednak taki dobór palców, by ze sobą nie sąsiadowały (można wykorzystać drugą dłoń) ze względu na łatwość odczytu odpowiedzi. Innym sposobem jest przypisanie odpowiedziom kolorów i odbieranie ich telepatycznie, bardziej przez odczucie, niż wizualnie. To też działa, ale jest trudniejsze przynajmniej dla ludzi dopiero zaczynających się rozwijać.  Wahadło jest najprostszym i najpewniejszym medium, i to zalecam wypróbować w pierwszej kolejności.

Kilka istotnych informacji

Bardzo wiele zależy od skuteczności twojej komunikacji, gdyż rozmowa polega na zadawaniu precyzyjnie przemyślanych pytań i odbieraniu jednoznacznych odpowiedzi. Przede wszystkim należy przejrzyście wyjaśnić, czego od niej oczekujesz i jak ma odpowiadać. Jest niezwykle istotne, żeby zrozumiała, jak to ma się odbywać. Można posłużyć się prostym rysunkiem, który będzie przedstawiał w jakiś sposób wybraną konwencję odpowiedzi. Zresztą za każdym razem należy dbać o to, by pytanie było jasne i nie pozostawiało miejsca na domysły. Podświadomość kieruje się swoją własną specyficzną logiką, która jest prostsza od naszej – jeżeli coś źle zrozumie (lub dobrze zrozumie niekorzystny dla nas pogląd), podporządkowuje się i działa w oparciu o ten błędny wzorzec, do czasu wprowadzenia zmian przez świadomość lub do pojawienia się jakiegoś silniejszego wpływu, który zastąpi poprzedni.

Dobrze działającym podejściem jest stworzenie relacji rodzic-dziecko. W pierwszej kolejności trzeba ją poznać i zrozumieć jak działa, a potem wziąć się za nauczanie współpracy. Ciekawym faktem jest, że ma poczucie własnej płci i preferencje co do imion. Polecam na początku zapytać o płeć i nadać imię, które zaakceptuje. Żeby sprawdzić, czy nasz nowy stary przyjaciel współpracuje, można pytać o coś, na co znamy odpowiedź i obserwować reakcje wahadła.

Podświadomości bywają różne. Jedna może szybko przyswajać nowe programy, nad inną trzeba pracować dłużej. Jedna najlepiej reaguje na miły i łagodny ton, innej czasem potrzebny jest wyraźny rozkaz. Mimo, że zachęcam do samodzielnego eksperymentowania, nie polecam zaczynać tej przygody w trybie pan-niewolnik, czy ostrej tresury, ale raczej na zasadach partnerskich. Jak się do ciebie zrazi, to będzie nieciekawie, zważywszy na fakt, że do końca życia jedziecie na tym samym wózku.

Ale do czego mi to potrzebne?

Jak napisałem wcześniej, podświadomość przyswaja różne programy i na ich podstawie decyduje, co jest dla nas dobre. Chociaż wszystko co robi, robi dla naszego dobra (jest to zapewne jej pierwotnym przeznaczeniem), często mamy różne poglądy na temat jakiejś kwestii i wówczas następuje nieświadomy auto sabotaż. Przykładem może być podświadomy program, że bogactwo jest bezpośrednio powiązane z oszustwem, kradzieżą, chciwością, czy innymi cechami stereotypowego bogacza. Wówczas podświadomość będzie utrudniać/uniemożliwiać poprawienie sytuacji finansowej mając do tego celu szeroki wachlarz środków jak choroba, czy chwilowe ograniczenie zasobów dostępnej pamięci w najbardziej strategicznym momencie. A wszystko po to, żebyśmy przez większą ilość pieniędzy nie stali się złymi ludźmi, czy trafili do piekła. Inne powszechne negatywne programy to „nie jestem godzien/nie zasługuję na szczęście”, „cierpienie jest jedyną słuszną drogą rozwoju”, „jestem grzesznikiem/jesteśmy rakiem na tej planecie”, „życie to pasmo nieszczęść i kompromitacji” i tak dalej. To wcale nie musi być częścią naszego światopoglądu. Wystarczy, że któreś z rodziców w dzieciństwie raczyło nas takimi mądrościami i wpływa to na nas przez całe życie. Ja miałem kiedyś problem z wejściem w głębszą medytację i jak się okazało, moja podświadomość wówczas była jeszcze wierną katoliczką. Wychodząc z kościoła po raz ostatni zostawiłem ją w środku, że tak powiem. Kilka razy musiałem podchodzić do tego tematu tłumacząc nielogiczność dogmatów kościelnych. Kiedy w końcu zaakceptowała nowe nauki, rozwój duchowy przyspieszył bardzo wyraźnie.

Słowo końcowe

Powyższego tekstu nie należy postrzegać jako prawdę absolutną. Zalecam raczej eksperymentowanie samemu, bo zaprawdę wiele jest do odkrycia. Zdaję też sobie sprawę, że istnieją potężniejsze sposoby rozwoju, czy kontrolowania swojej rzeczywistości. Interakcja z podświadomością nie tylko pozwala na usunięcie niekorzystnych programów, ale także wprowadzanie własnych, a te wykonywane są z zadziwiającą skutecznością.

Jarek

 

Zdjęcia: https://pixabay.com/