Wszyscy zasługujemy na wspaniałe dzieciństwo, na troskliwych i kochających rodziców, na świetne przygotowanie do dorosłego życia. Niestety w rzeczywistości idealne dzieciństwo wielu z nas pozostawia wiele do życzenia. Bierze się to z faktu, że nasi rodzice mają wiele deficytów emocjonalnych, a co za tym idzie – nie są w stanie napełnić emocjonalnie nas. Z prostego powodu: nie mają z czego nalać. W efekcie czego, nie wiemy skąd i jak mamy czerpać.

Jeśli twoi rodzice byli nieobecni, mimo że fizycznie byli obok, byli zajęci sobą i nie potrafili zdobyć się na czułość, prawdopodobnie byli niedojrzały emocjonalnie.

DOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA

Dojrzałość emocjonalna jest kluczowa. To umiejętność korzystania z wachlarza wszystkich emocji (pozytywnych lub negatywnych). Osoby dojrzałe emocjonalnie są wrażliwe, spostrzegawcze, empatyczne, otwarte i uważne na potrzeby siebie i innych. Zarządzają swoimi emocjami, w taki sposób, aby nie zrobić krzywdy innym oraz potrafią zachować przestrzeń i dystans dla przepracowania własnych emocji.

Po czym poznać osoby dojrzałe emocjonalnie?

• Są realistyczne i realistycznie podchodzą do życia.
• Są niezawodne i zawsze można na nie liczyć.
• Myślą rozsądnie.
• Czują i potrafią transformować swoje uczucia.
• Pracują z rzeczywistością, zamiast z nią walczyć i się jej przeciwstawiać.
• Potrafią się z siebie śmiać.
• Mają spójną osobowość, którą harmonijnie rozwijają.
• Przestrzegają zarówno swoich osobistych granic, jak i granic innych osób.
• Potrafią dawać i otrzymywać.
• Są uprzejme, wrażliwe, zrównoważone.
• Są elastyczne i znają wartość zdrowego kompromisu.
• Doceniają swoją indywidualność i wiedzą, na co je stać.
• Są autorefleksyjne i zawsze chętne do zmian.
• Są szczerze zainteresowane poznaniem drugiej osoby.
• Potrafią słuchać.
• Przy osobie dojrzałej ma się poczucie szczerej uwagi i zainteresowania, czuć jej obecność.
• Dają poczucie bezpieczeństwa.
• Akceptują rzeczy takimi jakie są.

Może cię również zainteresować artykuł: Pokochaj swoje ciało i zobacz, jak duży wpływ ma to na twoje życie

Jeśli twoi rodzice mieli mniej niż 5 cech osoby dojrzałej, to znaczy, że mieli deficyty na płaszczyźnie emocjonalnej, a co za tym idzie, nie mogli cię napełnić w pełni zdrową miłością i zakleić emocjonalnych ran.

Jeśli uświadomimy sobie, że nasza dorosłość jest efektem niedojrzałego emocjonalnie rodzicielstwa naszych rodziców, łatwiej będzie odbudować siebie na nowo i stawić czoła wyzwaniom, które czekają nas na długiej drodze do równowagi i harmonii. Bo z brakami emocjonalnymi nie jesteśmy w stanie wychować dziecka emocjonalnie dojrzałego. Nie można dać czegoś, czego się nie ma.

Kiedy naszym rodzicom brakuje dojrzałości emocjonalnej, dorastamy czując się zagubieni, opuszczeni, samotni, odrzuceni i… niewidoczni. Niedojrzali emocjonalnie rodzice boją się prawdziwych emocji i wycofują się z bliskości, która na płaszczyźnie rodzic – dziecko jest kluczowa. Tacy ludzie używają mechanizmów radzenia sobie z odpornością na rzeczywistość, a nie radzenia sobie z nią. Jako osoby, które mają być dla nas wzorem, nie są autorefleksyjni, nie akceptują swojej winy, nie potrafią przepraszać. W swoich działach są niespójni i niewiarygodni oraz ślepi na potrzeby swoich dzieci.

ZATRZYMAJ SIĘ

Co czujesz teraz? Czy czujesz się pusty, nienapełniony, potłuczony, wyprany z uczuć? Czy czujesz się ciągle jakbyś był na polu walki, bez poczucia bezpieczeństwa? Nie wiesz od czego zacząć? Za co złapać najpierw? Osoby wychowane w niedojrzałości emocjonalnej podchodzą z niepewnością do osób, które taką dojrzałość mają. Nie są nauczone pewnych zachowań, wydają im się one obce, z kosmosu i zupełnie nierealne. Zaufanie? Poczucie bycia zauważonym i ważnym dla kogoś? To wszystko będzie przypominało nierealny film, a odbycie drogi do osiągnięcia podobnego stanu – niekończącą się podróżą. Dlatego warto wysiłki podjąć już teraz, aby w przyszłości samemu być rodzicem emocjonalnie dojrzałym i przekazać swojemu dziecku harmonię i równowagę.

Jako ludzie – musimy ewoluować. Niedojrzali emocjonalnie wzbraniają się przed tym, a więc nie współpracują z rzeczywistością. Tkwią w poczekalni życia, w zastoju.

Aby rozpocząć przemianę, konieczne jest uświadomienie sobie swoich deficytów. Musisz przyznać się sam przed sobą, że brakuje ci dojrzałości emocjonalnej.

Na początku podróży musimy wziąć swoje wewnętrzne dziecko za rękę i rozpocząć misję uzdrawiania. Analizujemy krok po kroku wszystkie elementy naszego dzieciństwa i sprawdzamy, jaki ma to wydźwięk teraz w życiu dorosłym. Pierwszym odważnym krokiem jest rzucenie światła na niedojrzałość rodziców.

Czy twoi rodzice są niedojrzali emocjonalnie?

• Są wiecznie zajęci i zaangażowani w swoje indywidualne projekty.
• Mają huśtawki emocjonalne i w dramatyczny sposób przejawiają emocje. Nigdy nie wiesz czego możesz się po nich spodziewać.
• Ucinają skrzydła swoim dzieciom.
• Koncentrują się na tym co fizyczne, a nie emocjonalne.
• Ich emocjonalność jest bardzo kontrastowa: wszystko jest czarne lub białe.
• Nie wykazują autorefleksji, jest to dla nich zbyt trudne i zagraża ich równowadze.
• Lubią uciekać od odpowiedzialności.
• Oczekują, że będziesz czytać w ich myślach i wiedzieć, czego potrzebują, ale jednocześnie odpychają cię, gdy próbujesz im pomóc.
• Myślą i mówią tylko o tym, co się wydarzyło, bez głębszych refleksji na ten temat.
• Niczym dzieci, pragną wyłącznej uwagi i nie są zainteresowani dawaniem czegoś od siebie.
• Są niewrażliwi i nie próbują wczuć się w czyjąś emocjonalność.
• Lubią mówić, że “mówią jak jest”, “są tacy jacy są”, “tacy już są”.
• Niczym małe dzieci, zarażają tajfunami emocjonalnymi i robią wokół siebie szum.
• Nie mówią przepraszam ani nie próbują naprawić relacji, nie biorą odpowiedzialności za swoje działania.
• Oczekują, że będą odzwierciedlani.
• Tworzą toksyczną dynamikę rodziny.
• Czują wyższość w roli rodzica, umniejszając rolę dziecka.
• Muszą mieć swoje “ulubione” rzeczy, stany, sytuacje, miejsca, to sprawia, że są pewniejsi siebie.
• Poczucie własnej wartości buduje się na tym, że dostają to czego chcą a inni postępują w sposób jakiego oczekują.
• Zawstydzają i okazują pogardę dla tego, kim naprawdę jesteś.
• Wyśmiewają to, jak naprawdę się czujesz.

Przemyśl swoje dzieciństwo i za każdym razem, gdy poczujesz ukłucie w sercu, przytul siebie samego. Przytulasz wtedy swoje wewnętrzne dziecko, które potrzebowało takiej a nie innej reakcji dokładnie w tamtym momencie. Uzdrów wszystkie momenty, w których niedojrzałość emocjonalna rodziców wychodziła na wierzch, a potem rozpocznij pracę nad sobą – abyś swojemu dziecku mógł przekazać piękną, harmonijną dojrzałość emocjonalną.

Może cię również zainteresować artykuł: Dług karmiczny wobec rodziców – jak go spłacić?

Nadine Lu

---

Źródła:
lonerwolf.com/emotional-maturity/
bustle.com/articles/132103-7-signs-your-parent-is-emotionally-immature
welldoing.org/article/10-signs-you-grew-emotionally-immature-parents
blogs.psychcentral.com/childhood-neglect/2019/11/how-emotionally-immature-parents-raise-emotionally-neglected-kids/
sfwomenstherapy.com/relationships/emotionally-immature-parents/
vivianmcgrath.com/emotionally-immature-parents/