Prawoślaz lekarski
Marshmallow
(Althaea officinalis)
Nazwy ludowe: Malwa błotna, korzeń śmierci, słodkie ziele, wymote, ślaz
Rodzaj: żeński
Planeta: Merkury, Apollo
Element: woda
Moc: ochrona, moce psychiczne, komunikacja.
Prawoślaz, a właściwie jego korzeń, był warzywem chętnie jadanym przez Rzymian, danie było jednym z ich przysmaków. Prosper Alpinus stwierdził w 1592, że roślina była również spożywana przez Egipcjan. W niektórych regionach Syrii, gdzie rośnie w wielkiej obfitości, jest nadal podawana, korzenie najpierw gotuje się, a następnie smaży z cebulą i tłuszczem.
Kwiaty i młode liście również mogą być spożywane, często są dodawane do sałatek lub gotowane i smażone, liście podaje się jak szpinak.
Przetwory wykonywane z korzenia od czasów starożytnego Egiptu, przekształciły się w dzisiejsze słodkie pianki. Nazwa rośliny i rodziny do której należy, pochodzi od greckich słów leczyć oraz zmiękczający i kojący.
Wyciąg z korzenia jest czasami używany jako środek aromatyzujący w przekąsce z Bliskiego Wschodu zwanej chałwą. Sproszkowane korzenie podgrzewane z cukrem tworzą delikatną, słodką masę, stosowaną w cukiernictwie. Sok z korzenia był kiedyś głównym składnikiem w miękkich i słodkich cukierkach (marshmallow), które były lecznicze na ból gardła i inne dolegliwości przyrządzano je od czasów starożytnego Egiptu, z miodem i orzechami. Współczesne komercyjnie dostępne pianki, nie zawierają żadnych ekstraktów z prawoślazu, zostały one zastąpione żelatyną i syropem kukurydzianym.
Surowiec:
Kwiaty zbierane i suszone w czasie kwitnienia. Liście zbierane i suszone przed i podczas kwitnienia. Korzeń uzyskuje się z roślin dwuletnich na jesieni. Zaraz po zbiorze korzeń jest okorowywany i cięty na mniejsze kawałki, powinien być suszony w temperaturze 40°C. Surowiec jest higroskopijny, więc powinien być przechowywany w suchych, dobrze wentylowanych miejscach.
Trwałość korzeni wynosi 3 lata. Są stosowane w postaci wywarów, syropów, do produkcji kojących maści.
W praktyce medycznej, lekarstwa z prawoślazu są używane od czasów starożytnych. Liście, kwiaty i korzenie mają właściwości lecznicze. Cała roślina, a zwłaszcza korzeń, zawiera łagodny śluzu, który jest emolientem. Korzeń był używany od czasów średniowiecza w leczeniu bólu gardła.
W tradycyjnej medycynie chińskiej jest używany do zwiększenia ilości mleka u karmiących kobiet oraz do łagodzenia dolegliwości oskrzeli. Tradycyjnie stosowany w leczeniu podrażnienia błon śluzowych, w tym stosowany do płukania gardła, jamy ustnej, przeciw chrypce, na owrzodzenia i wrzody żołądka. Korzeń obrany z zewnętrznej warstwy, tradycyjnie podawano do żucia małym dzieciom, które ząbkują.
Szeroko stosowany w medycynie ludowej wielu krajów, zarówno zewnętrznie (płyny, płukanki – stany zapalne, nowotwory, oparzenia, półpasiec, w postaci kataplazmów do okładówzmiękczających), jak i wewnętrznie (kaszel, zatrucia, itp.), w chorobach nerek i pęcherza moczowego, chorobie wrzodowej żołądka, zapaleniu żołądka i jelita grubego. Ze względu na brak składników silnie działających i przyjemny smak często stosowany w pediatrii.
Roślina (a zwłaszcza korzeń) jest bogata w śluz, ma działanie kojące, zmiękczające, przeciwkaszlowe, wykrztuśne, łagodnie przeczyszczające, uspokajające i poprawiające apetyt, ułatwia spontaniczną regenerację tkanek, zmniejsza stan zapalny, działa jako protektor i emolient.
Różne preparaty z rośliny stosuje się na zapalenia jamy ustnej i gardła, w ostrych i przewlekłych chorobach dróg oddechowych i gardła, któremu towarzyszy odkrztuszanie, zapaleniu migdałków i podniebienia miękkiego, zapalenia tchawicy, w celu zmniejszenia kaszlu oraz łagodnych zapaleniach przewodu pokarmowego, nadkwaśności, zaparciach.
Może być stosowany w leczeniu oskrzeli, kataru, kaszlu, przekrwieniu śluzówki jelit i jako kosmetyk do pielęgnacji skóry zaczerwienionej i problematycznej. Niektórzy uważają, że wywar z korzenia jest również użyteczny dla nerek, pęcherza moczowego i przeciw zgadze.
Mrozoodporna bylina naturalnie występująca w południowej Rosji, Kazachstanie, Afryce i obszarze śródziemnomorskim, uprawiana jako roślina lecznicza i ozdobna. Lubi rosnąć w ciepłych, słonecznych, miejscach z bogatą, wilgotną, gliniastą glebą.
Rośliny osiągają zwykle od 90 cm do 1,2 m, liście od 5 do 8 cm długości, są miękkie i aksamitne w dotyku, przypominają kształtem liście klonu. Kwiaty podobne jak u malwy, duże, koloru biało-różowego. Kwitnie w drugim roku, od czerwca do września, owoce dojrzewają w sierpniu-październiku. Jest cenną rośliną pszczelarską, miododajna. Korzenie są grube (do 3 cm średnicy), długie, bardzo wytrzymałe i giętkie.
Jeśli szukasz rośliny najwyższej jakości polecamy Ci oficjalne konto MagicFind na Allegro:http://allegro.pl/sklep/7405661_magickfind
MagicFind
