Tea-tree
„Snow-in-summer”
(Melaleuca Alternifolia)
Niewielkie, wiecznie-zielone drzewo lub krzew z rodziny Mirtowatych, pochodzi z Australii, gdzie występuje wzdłuż strumieni i na podmokłych terenach Nowej Południowej Walii. W naturalnych warunkach dorasta do 7m, jednak w uprawie domowej nie powinno przekroczyć 1,5 m. Ma ozdobną, białą korę, której łuszczące się płaty przypominają kartki papieru. Kora młodych pędów i pąki są pokryte jedwabistymi włoskami które z czasem zanikają. Liście podłużne, długości od 1 do 3,5 cm i szerokości 1 mm. Kwiaty białe, gęste, o długości 3 do 5 cm, kwitnie wiosną.
Angielską nazwę „Tea Tree”(drzewo herbaciane), która może być trochę myląca, nadał około 1770 roku James Cook (podczas wyprawy na wschodnie wybrzeże Australii). Cook prowadził swoich ludzi w obszar niebezpiecznego bagna, gdzie rosły drzewa o aromatycznym zapachu liści. Porucznik nazwał je drzewami herbacianymi, ponieważ z ich gotowanych liści dało się przyrządzić przyjemnie pikantny i orzeźwiający napój. Cook i jego ludzie widzieli też jak miejscowa ludność wytwarza z roztartych liści i kory lekarstwa na wszelkie choroby skóry.
Australijscy Aborygeni stosowali roztarte liście (nie znano jeszcze metod destylacji) na otwarte rany, zakażenia skóry, przeziębienia, zapalenia dziąseł, inwazje wszy i ukąszenia owadów. Obecnie jest używany przez Aborygenów w Australii, którzy stosują liście w leczeniu przeziębień, w formie inhalacji lub na gojące się rany. Napar z liści stosuje się w leczeniu bólu szyi i różnych chorobach skóry.
W 1923 roku stwierdzono że właściwości antyseptyczne tej rośliny są 13 x silniejsze niż fenolu. Jest to podstawowy gatunek używany do produkcji olejku z drzewa herbacianego. Olejek jest szeroko stosowany w aromaterapii oraz jako jeden z najskuteczniejszych środków dezynfekujących w mydłach, szamponach, dezodorantach i innych kosmetykach. Olejek z drzewa herbacianego stosowany jest również w wielu preparatach dermatologicznych: szamponach, kremach do ciała i twarzy (zwłaszcza w przypadku skaz skóry takich jak trądzik), w solach do kąpieli, pastach do zębów oraz płynach do płukania ust.
W preparatach antygrzybicznych i antybakteryjnych do zakażeń skóry (np. trądzik, grzybica stóp) używane są najczęściej stężenia od 5 do 10% olejku z drzewa herbacianego. Do zastosowań w jamie ustnej, trzeba go natomiast bardzo mocno rozcieńczyć.
Działanie lecznicze olejków z drzewa herbacianego jest już dość szeroko znane, był on używany od wielu lat na całym świecie.
Działanie: antyseptyczne,bakteriobójcze,bakteriostatyczne,przeciwgrzybiczne,miejscowo antybakteryjne, pomaga w problemach z zatokami, leczy i łagodzi ataki kaszlu oraz katar, zapobiega infekcjom i stanom zapalnym.
Jest bardzo skuteczny wobec grzybów, wirusów i bakterii (wobec niektórych opornych na antybiotyki, nawet na lekoodporne szczepy gronkowca złocistego (MRSA).
Jest on głównie wykorzystywany na: trądzik, kaszel, otarcia, zaparcia, przeziębienia, zapalenie dziąseł, ukąszenia owadów, zapalenie jamy ustnej ,zapalenia jelita grubego, jako środek dezynfekujący, do leczenia objawowego oparzeń,w celu zwiększenia odporności organizmu w przypadku powtarzających się infekcji, oraz do eliminacji zespołu przewlekłego zmęczenia. Olejek z drzewa herbacianego jest toksyczny w przypadku połknięcia w dużych ilościach i jeśli jest stosowany miejscowo w wysokich stężeniach może powodować podrażnienia skóry lub reakcje alergiczne. Może być toksyczny dla zwierząt!
Jeśli szukasz rośliny najwyższej jakości polecamy Ci oficjalne konto MagicFind na Allegro:http://allegro.pl/sklep/7405661_magickfind
MagicFind
