Starożytna mądrość głosi, że ludzie zostali stworzeni, aby być opiekunami Ziemi. Zostaliśmy zesłani na naszą Niebieską Planetę, aby troszczyć się o jej rośliny, zwierzęta, aby chronić jej naturalne piękno oraz całe bogactwa.
Starożytni ludzie czuli niezwykłą odpowiedzialność, szacunek i wdzięczność do Natury, Wszechświata i Matki Ziemi, która dała im życie. Jesteśmy częścią natury. Ona nas stworzyła i po śmierci zostaniemy ponownie przez nią wchłonięci. Ziemia to miejsce do którego należymy, jest to także jedyne miejsce w którym możemy się świadomie rozwijać.
Według antropologów praktycznie we wszystkich starożytnych tradycyjnych kulturach, kosmologia jest tym, co daje członkom wierzeń podstawowe poczucie jedności, świadomość pochodzenia oraz informacje na temat osobistej roli w szerszym kontekście życia i śmierci. Większość historii starszych kultur o Wszechświecie nie jest być może poprawna według współczesnych standardów naukowych, ale są zgodne z ich własnymi standardami i miały moc ugruntowania ludzkich kodeksów zachowania, rytuałów, jak i stylu życia. W rzeczywistości w wielu tradycjach, wiara we wspólne przeznaczenie natury i ludzkości była bardzo wyrafinowana, tak że podmioty natury posiadały podstawowe cechy, takie jak: emocje, cykle życia, osobowość i własną wolę. Dzięki temu wartość i funkcje natury wykraczały poza sferę nauki i prowadziły do odkrycia jej tajemnicy. Przyglądając się tym kulturom można odczuć, że radykalnie różne poziomy egzystencji przenikają się i współistnieją, a możliwości ludzkiego ducha integrują się z możliwościami fizycznego Wszechświata.
Może cię również zainteresować artykuł: Jak znaleźć miejsce, do którego przynależysz: Soulplace – dom twojej duszy
Źródło: pixabay.com
Niejeden starożytny lud znalazł swój własny sposób na oddanie czci naturze wykraczającej poza Niebieską Planetę. Próbowali zadbać o Wszechświat swoimi własnymi metodami, tak aby okazać mu wdzięczność i szacunek. Takie działania podnosiły również wibracje Ziemi i całego na niej życia. Ich czyny prowadzone z wielką miłością i wdzięcznością w sercach, wzmacniały otaczającą więź, dzięki której Ziemia i Wszechświat chroniły i wspierały ludzkość, dzieląc się wielką obfitością.
1. Budowle i kamienne struktury: starożytne cywilizacje słyną do dnia dzisiejszego ze swoich budowli, które przetrwały tysiące lat. Wiele z nich wznoszone było, aby czcić naturę, jak i Wszechświat. Chciano również w ten sposób zbliżyć się ku niemu. Na przykład starożytni Egipcjanie zbudowali potężne piramidy, których wzniesienie było praktycznie niemożliwe w oparciu o technologię tamtych czasów. Wiele podobnych kamiennych struktur możemy znaleźć w innych miejscach na Ziemi, chociażby w Peru, Meksyku czy Gwatemali. O przeznaczeniach kamiennych struktur możemy znaleźć wiele teorii, między innymi, że zostały wybudowane, aby stworzyć lustro w celu wytworzenia i swobodnego udostępnienia wibracji o wysokiej częstotliwości z kosmosu dla całej ludzkości.
2. Rytuały, śpiewy i tańce: niebo było nierzadko czczone jako miejsce pobytu bogów lub z powodu przejawiania niezwykłych właściwości. W Ameryce Południowej składano w określonych świętych miejscach ofiary w celu połączenia i napełnienia energią całą społeczność. Natomiast Majowie odprawiali między innymi rytuały, by zadowolić bogów i zapewnić światu ład i porządek.
3. Kult Ciał Niebieskich: w wielu kulturach starożytnych cywilizacji Słońce odgrywało szczególną rolę, a zwłaszcza tam, gdzie było postrzegane jako wyznacznik czasu. Księżyc natomiast, w przeciwieństwie do gwiazdy, rzadziej był postrzegany jako bóstwo, mimo to jego siła była czczona na różne sposoby poprzez rytualne zwyczaje. Wynikało to z jego zmieniającego się kształtu na przestrzeni dni i miesięcy. Dzięki temu stał się także przedmiotem wielu konotacji i różnorodnej symboliki.
Zapraszamy do sklepu Akademii Ducha, w którym można znaleźć wiele artefaktów wspierających rozwój i dobrą energię, jak: biżuterię i talizmany wysokowibracyjną, minerały, kadzidła, świece, olejki, orgonity i wiele więcej…
4. Wiara w niebiańskiego boga: od najdawniejszych czasów uważano, że niebo jest rezydencją wybitnego boga, który stworzył Niebieską Planetę i tchnął w ludzi życie. Bóg nieba w wielu dziedzinach jest partnerem bóstwa ziemskiego, nierzadko nawet łączy się z boginią Ziemi i wspólne tworzą wyższe bóstwo. Wierzenia te są zgodne z pewnymi cechami starożytnych cywilizacji, które w swoich zwyczajach i mitach starają się nawiązać do cyklu dnia i nocy, różnic pomiędzy mężczyzną a kobietą lub połączyć się z ziemią i niebem.
Otaczająca nas natura jest święta w wielu tradycjach, stając się przedmiotem czci i wdzięczności. Obecnie maleje liczba rdzennych kultur naszego świata, która posiada i praktykuje starożytne rytuały. Ich tradycje osłabiają się i są narażone na współczesny, zanieczyszczony nienawiścią i chciwością świat. Zapominamy o odżywianiu Wszechświata i jego form życia, które dają nam szansę na przetrwanie. Wszystko powoli zanika i traci swój blask, a wraz z postępem technologii tracimy równowagę między człowiekiem a naturą i Wszechświatem. Potrzebujemy duchowego podejścia, które zapewni potężne wsparcie dla działań środowiskowych. Powinniśmy ponownie połączyć się z Wszechświatem i przywrócić jego wspaniałe wibracje wszelkiego życia, tak jak robiły to starożytne kultury.
Może cię również zainteresować artykuł: Linia Miecza Świętego Archanioła Michała
Aniela Frank
Źródła:
isedworld.org/en/2016/11/17/how-our-ancestors-cared-for-the-universe/
britannica.com/topic/nature-worship
pantheism.net/paul/
abyss.uoregon.edu/~js/ast123/lectures/lec01.html
encyclopedia.com/environment/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/nature-worship-nature
nasa.gov/vision/universe/solarsystem/sun_earthday.html
britannica.com/topic/nature-worship/Celestial-phenomena-as-objects-of-worship-or-veneration
