Nasza Ziemia jest umieszczona w idealnym miejscu w Układzie Słonecznym, a nawet i w Galaktyce. Jest również jedyną planetą zdolną do zamieszkania jaką do tej pory poznaliśmy. Skalisty glob ma około 4,6 miliarda lat. Dzięki wielu przypadkowym zdarzeniom, rozmieszczeniu oraz szczęściu, Ziemia stała się doskonałym miejscem, aby wspierać życie jakie obecnie znamy.
O powstawaniu Ziemi można usłyszeć wiele teorii. Każda z nich wprowadza wiele ciekawych informacji i zadziwiających nowości. Dane i odkrycia przeplatają się i nierzadko łączą w jedną całość. Mimo badań i wniosków jedno jest pewne. W powstanie Ziemi zaangażowane były siły, które można opisać jako ogniste, chaotyczne i rzeczywiście boskie (biorąc pod uwagę fakt, ile ludzkość miała szczęścia, aby Ziemia mogła stać się idealna do powstania i ewolucji życia). Nasz domowy glob jest trzecią planetą od Słońca i oczywiście jedynym nam dotąd znanym miejscem zamieszkałym przez żywe stworzenia. Chociaż Ziemia jest tylko piątą co do wielkości masą w Układzie Słonecznym, jest również jedynym światem, który posiada ciekłą wodę na swojej powierzchni.
Co więc sprawia, że świat jaki znamy jest zdolny do rozkwitu życia na nim? Dlaczego Ziemia jest taka wyjątkowa? Istnieje kilka kluczowych składników potrzebnych do powstania życia, a wiele niesamowitych (przypadkowych bądź boskich) zdarzeń pomogło Niebieskiej Planecie na stworzenie i niezwykłą złożoną ewolucję życia.
IDEALNE ROZMIESZCZENIE
Nasz Układ Słoneczny jest wygodnie rozmieszczony w bezpiecznej przestrzeni pomiędzy głównymi ramionami spiralnymi Drogi Mlecznej. Miejsce to pozwala uniknąć niebezpiecznych wewnętrznych obszarów galaktyki, jak i nie jest narażone na groźne rozbłyski gamma, czy gwałtowne wybuchy supernowych.
Może cię również zainteresować artykuł: Niezwykła ciecz: Woda – badania Masaru Emoto i świadomość wody
MŁODA ZIEMIA
Od samego początku powstawania Ziemi wiele zdarzeń jakie miało miejsce, przyczyniało się do stworzenia globu idealnego do zamieszkania. Niebieska planeta jaką dziś znamy, nie przypominała samej siebie w młodym wieku. Warunki panujące na powierzchni nie pozwalały na powstanie życia. Punktem zwrotnym w rozwoju były meteoryty, które bombardowały powierzchnie oraz intensywne wybuchy wulkanów. Zdarzenia te były dość kluczowe ze względu na duży przepływ ciepła. Odgazowanie i aktywność wulkaniczna wytworzyły pierwotną atmosferę. Ponadto istnieją dowody, że w tym momencie na Ziemi istniała już woda w stanie ciekłym, pomimo warunków panujących na powierzchni. Skraplająca się para wodna, wzmocniona lodem dostarczonym przez spadające komety, gromadziła się w atmosferze i stopniowo chłodziła zewnętrzną część planety. Dzięki temu wytworzyła się stała skorupa oraz oceany.
SŁOŃCE I EKOSFERA
Jak się okazuje Słońce stało się idealnym kompanem, którego warunki pozwoliły na powstanie życia na Ziemi. Nasze Słońce jest tak zwanym żółtym karłem. Jest to stosunkowo rzadki typ gwiazdy, który jest wystarczająco mały i stabilny. Taka gwiazda ma również długą żywotność i prawdopodobnie nie zacznie gasnąć przez kolejne kilka miliardów lat. Ponadto, Ziemia utworzyła się w idealnej odległości od wspaniałej gwiazdy. Znajduje się w tak zwanej ekosferze, czyli miejscu gdzie warunki fizyczne i chemiczne umożliwiają nie tylko powstanie życia, ale także jego utrzymanie i rozwój. Dzięki odpowiedniej odległości Ziemi od Słońca, na skalistej planecie panuje odpowiednia temperatura i woda może istnieć w stanie ciekłym.
POLE MAGNETYCZNE
Obrót naszej planety, jak i niezwykły stopiony rdzeń niklowo-żelazowy, powodują powstanie pola magnetycznego wokół Ziemi. Dzięki niemu nasz glob tętniący życiem chroniony jest między innymi przed bardzo niebezpiecznym wiatrem słonecznym wydobywającym się z pobliskiej gwiazdy.
KSIĘŻYC I ZDERZENIE
Ziemia jest jedyną planetą w naszym Układzie Słonecznym, która posiada tylko jednego stałego satelitę. Powstanie Księżyca jest dość zagadkowe, jednak najczęstszą teorią jest założenie zderzenia się młodej Ziemi z inną planetą. Jest to tak zwana “hipoteza gigantycznego uderzenia”. Teoria ta sugeruje, że młody glob zderzył się z inną skalistą planetą wielkości Marsa nazwaną Theą. Kolizja ta przyczyniła się do zmiany osi Niebieskiej Planety. Ziemia pochyliła się, a dzięki powstałemu nachyleniu osi obrotu, zachodzi znane nam dobrze zjawisko, czyli pory roku. Ponadto, cząstki skał i pyłu po wybuchu uformowały z biegiem czasu nasz wspaniały Księżyc. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że Srebrny Satelita przyczynił się bardzo do powstania życia na Ziemi. Spowolnił on obrót Ziemi, przez co doba z sześciu godzin wydłużyła się do znanych nam dwudziestu czterech. Ustabilizował on także wahania klimatu, nie były one już gwałtowne i zmienne. Ponadto, Srebrny Satelita powoduje przypływy, a niektórzy biolodzy uważają, że życie zaczęło się właśnie w basenach pływowych.
GAZOWY PRZYJACIEL
W młodym wieku Układu Słonecznego wokół planet znajdowało się znacznie więcej śmieci i asteroid niż w chwili obecnej. Dzięki badaniom naukowców oczywiste stało się to, że Jowisz przyczynił się do ewolucji Ziemi, jak i całego Układu. Wpływ Jowisza jest niezaprzeczalny i bez wątpienia odegrał rolę obrońcy Niebieskiej Planety. Dzięki swojemu rozmiarowi i intensywnej grawitacji, z łatwością chwytał asteroidy i komety, zmieniał również kierunek niektórych obiektów na kursie kolizyjnym z Ziemią.
ATMOSFERA TLENOWA I ZIEMIA ŚNIEŻKA
Gdy Ziemia ostygła, była pełna oceanów, zaczęła rozwijać się nowa forma życia. Kiedy jeszcze tlen nie był obecny w atmosferze, powstałe sinice mogły przekształcać światło słoneczne w energię. W wodzie metabolizowały własne pożywienie. Jako produkt odpadowy uwalniały tlen do oceanów. Z biegiem czasu tlen zaczął uwalniać się do atmosfery. Ziemia posiadała dzięki sinicom tlenową atmosferę, nowe życie mogło zacząć rozkwitać. Ale nie sinice, które były organizmami beztlenowymi. Zatruły cały swój dominujący gatunek i wymarły. Wydarzenie to spowodowało ponownie kryzys tlenowy na Ziemi. W tym czasie metan był bardzo obfity w atmosferze i zatrzymywał w niej ciepło. Łączył się on z tlenem i wytwarzał dwutlenek węgla. Efekt cieplarniany nie był już tak silny, w rezultacie cała Niebieska Planeta zamarzła. Okres ten nazwany jest Ziemią Śnieżką. Zamarznięta Ziemia w tym czasie spała spokojnie, jednak życie miało inny plan. Kolejnym krokiem na drodze istnienia było pojawienie się tlenowych już eukariontów. Zwiększyła się złożoność życia. Gdy tlen powoli wypełniał atmosferę, warstwa ozonowa Ziemi gęstniała, chroniła wczesne gatunki przed śmiertelnym promieniowaniem. Życie obecne w oceanie mogło wreszcie rozprzestrzenić się na lądzie.
Wymienione zostały niektóre kluczowe wydarzenia z rozwoju Ziemi, które według naukowców i badaczy przyczyniły się do powstania życia. Jak dotąd Niebieski glob pozostaje jedyną planetą, na której możemy dostrzec złożone istniejące formy. Ta niewyobrażalna historia rozciąga się blisko na 4,5 miliarda lat. Te zdarzenia mogą nam uświadomić, że Ziemia jest wyjątkowa, choć niezwykle mała względem Wszechświata. Dzięki unikalnej kombinacji czynników, przypadków i przede wszystkim szczęściu (lub boskim czynnikom), mogliśmy powstać my, ludzie.
Może cię również zainteresować artykuł: Wygląd zewnętrzny a horoskop – sam sprawdź, jak wiele się pokrywa!
Aniela Frank
Źródła:
nationalgeographic.com/magazine/2018/03/one-strange-rock-interactive-earth-solar-system-milky-way-galaxy/
curiosity.com/topics/9-things-that-make-earth-the-perfect-place-for-life-curiosity/
exoplanets.nasa.gov/what-is-an-exoplanet/how-do-we-find-habitable-planets/
www.livescience.com/31788-why-earth-perfect-for-life.html
solarsystem.nasa.gov/planets/earth/in-depth/
phys.org/news/2014-12-earth.html
earthhow.com/earth-timeline-geological-history-events/
universetoday.com/127201/jupiter-not-the-planetary-protector-we-thought-it-was/
